Diedamskopf

Witamy w Diedamskopf, kameralnym i malowniczym kurorcie narciarskim. Mieszkamy w Au, zaledwie dwa kilometry od dolnej stacji gondoli, która wywozi nas prosto do tutejszego snowparku. Niezwykłe, że w miejscu, które nie może się równać pod względem ilości tras narciarskich z największymi austriackimi resortami, znajduje się jedna z największych skoczni jaką można znaleźć w całej wiosennej Austrii.

Widok na snowpark w Diedamskopf jest okazały. Jeszcze bardziej dech w piersiach zapierają góry, po drugiej stronie doliny. Vorarlberg wgniata w fotel. Foto: Tomek Gola / fikcja.pl

Do Diedamskopf dojechaliśmy po godzinnej jeździe z Silvretta Montafon gdzie pracowaliśmy nad zdjęciami przez pierwsze trzy dni naszego tripu po regionie Vorarlberg. Trasa wiodła przez dwie duże doliny zwieńczone i połączone przełęczą. Droga, poprowadzona przez alpejskie zbocza, kręta i stroma, znakomicie nadawała się do testowania możliwości Fiata Sedici, którym podróżujemy. Po dotarciu na miejsce jedynymi rzeczami o jakich myśleliśmy był wypoczynek i skocznia, o której wiele słyszeliśmy. Wrażenie robią 18 metrów przelotu pomiędzy wybiciem i lądowaniem oraz spora dziura, nad którą latają nasi riderzy.
Pierwszego dnia długo byliśmy przekonani, że Diedamskopf Session Kicker będzie odpalony przez nas dopiero nazajutrz. Tymczasem z pomocą przyszli shaperzy snowparku i po poznaniu się z nimi szybko ustaliliśmy szczegóły naszej sesji zdjęciowej. Przed przyjazdem byliśmy bowiem w stałym kontakcie z przedstawicielem strony austriackiej, która zaproponowała nam sesję przy zachodzie słońca. I tak okazało się, że już pierwszego dnia, po przedpołudniowym rozjeżdżeniu, zostaniemy na górze czekając na zachód słońca. Klimat był niesamowity. Było już po godzinie 16, shaperzy pracowali w snowparku przygotowując na dzień następny snowpark, natomiast my, pożywiając się mięsem z konserw czekaliśmy na właściwy moment.

Jasiek Krzysztof i Tomek Paździor są właśnie przed wyborem: latać na skoczni czy kąpać się w słońcu. Snowpark jednak wygrał z lekkim, chwilowym leniem chłopaków i przeciągnął ich na swoją stronę. Od tej pory ruszyliśmy z sesją na największej skoczni. Foto: Tomek Gola / fikcja.pl

Operator Tomek Jędrysko walczy z leżakową łamigłówką. Jak to się rozkłada? Foto: Tomek Gola / fikcja.pl

Po niedługim czasie zjawił się Ralph, który miał wozić Szczepana, Jaśka i Tomka skuterem śnieżnym po każdym skoku. Chłopaki szybko przyzwyczaili się do skoczni, która według ich późniejszych relacji była idealna.

Tomek Paździor i niewiarygodna gra chmur z zachodzącym słońcem. Dla takich chwil się żyje mógł pomyśleć każdy z będących obok skoczni. Foto: Tomek Gola / fikcja.pl

Szczepan Karpiel. Foto: Tomek Gola / fikcja.pl

Skocznia ta powstała niecałe dwa miesiące temu właśnie na okoliczność takich sesji zdjęciowych jak nasza. Zwykle nie jest otwarta dla wszystkich i jakkolwiek to zabrzmi, mogą na niej skakać tylko wybrańcy. Zatem nasi riderzy, Szczepan Karpiel, Jasiek Krzysztof i Tomek Paździor są teraz nielicznymi, którzy mogą cieszyć się z możliwości latania w Diedamskopf. Poza największym kickerem w snowparku są dwie linie nieco mniejszych skoczni oraz rozmaite raile i boxy, na których szaleją przede wszystkim Szczepan i Jasiek.
Dni Vorarlberg Tripu mijają pracowicie i owocnie. Mamy za sobą trzy dni w Silvretta Montafon zwieńczone imponującym cork 720 nad skałą w wykonaniu Tomka Paździora, a teraz, w Diedamskopf, rozkręcamy się na całego. Chłopaki zasługują na słowa uznania za pracę jaką wykonują by mieć możliwie najlepszy materiał fotograficzny i filmowy. Na skoczni w Diedamskopf najlepsze tricki do tej pory to unnatural 720 tail grab Jaśka Krzysztofa, a także bio 900 nose mute Szczepana Karpiela. Szczepan postarał się też o to by pan Fikcja.pl złożył dobrą sekwencję jibbingową, wykonując 270 in/270 out na down boxie.

Szczepan Karpiel rozgrzewa się na boxach. Przez cały wyjazd nie rozstaje się z RedBull Colą, tak więc i tym razem wolał mieć puszkę napoju przy sobie. Foto: Tomek Gola / fikcja.pl

Przed nami kolejne dni jazdy w Vorarlberg. Kolejna sesja o zachodzie słońca, kolejne tricki, kolejne zdjęcia. Alpejska przygoda trwa.